วันศุกร์ที่ 11 มีนาคม พ.ศ. 2565

เขาว่า..บริษัทสั่งให้พนักงานอยู่บ้านเพราะโควิดระบาดโดยไม่จ่ายค่าจ้างได้

 ตอบ : ไม่จริง

            บริษัทจะสั่งให้พนักงานอยู่บ้านโดยอ้างว่าเพราะเกิดวิกฤตโควิดระบาดแล้วไม่จ่ายค่าจ้างในระหว่างที่ให้พนักงานอยู่บ้านโดยอ้างว่าเป็นเหตุสุดวิสัย (ตามมาตรา 75) ไม่ได้

เพราะถือว่าบริษัทเป็นฝ่ายสั่งให้พนักงานหยุดงานไปเองเพื่อประโยชน์ของบริษัท

            แต่ถ้าเป็นประกาศจากทางหน่วยงานราชการที่เป็นผู้มีอำนาจในการควบคุมโรคระบาด เป็นผู้สั่งให้บริษัทหยุดทำการเนื่องจากอยู่ในคลัสเตอร์ที่เกิดการระบาดของโควิด อย่างนี้บริษัทจึงสามารถสั่งให้พนักงานหยุดอยู่บ้านได้โดยถือเป็นเหตุสุดวิสัยและไม่ต้องจ่ายค่าจ้างในช่วงวันเวลาที่ทางราชการประกาศให้หยุด

            มาตรา 75 บอกไว้อย่างนี้ครับ

“มาตรา ๗๕  ในกรณีที่นายจ้างมีความจำเป็นต้องหยุดกิจการทั้งหมดหรือบางส่วนเป็นการชั่วคราวโดยเหตุหนึ่งเหตุใดที่มิใช่เหตุสุดวิสัย ให้นายจ้างจ่ายเงินให้แก่ลูกจ้างไม่น้อยกว่าร้อยละเจ็ดสิบห้าของค่าจ้างในวันทำงานที่ลูกจ้างได้รับก่อนนายจ้างหยุดกิจการตลอดระยะเวลาที่นายจ้างไม่ได้ให้ลูกจ้างทำงานให้นายจ้างแจ้งให้ลูกจ้างและพนักงานตรวจแรงงานทราบล่วงหน้าก่อนวันเริ่มหยุดกิจการตามวรรคหนึ่ง”

            โดยพนักงานที่ต้องหยุดงานไปโดยไม่ได้รับค่าจ้างก็สามารถไปเคลมเงินเนื่องจากมีเหตุสุดวิสัยโควิดระบาดแล้วทางราชการสั่งให้หยุดกิจการชั่วคราวเพื่อป้องกันโรคระบาดได้

            โดยพนักงานจะเคลมได้ร้อยละ 50 ของค่าจ้าง (คิดจากฐานค่าจ้างสูงสุด 15,000 บาท) สูงสุด 90 วัน การเคลมนี้มีผล 1 มีค.63 ถึง 28 กพ.65 เท่านั้น หลังจากนี้กลับไปใช้ม.75 ตามเดิม

          ตัวอย่าง

            กรณีพนักงานเงินเดือนเกิน 15,000 บาท

            ค่าจ้างต่อวันคือ 15,000/30 = 500 บาท

            คิดเป็น 50% คือพนักงานจะได้รับเงินในระหว่างที่ถูกสั่งให้หยุดงานวันละ 250 บาท

            ถ้าถูกสั่งให้หยุดงานสูงสุดคือ 90 วัน พนักงานก็จะได้รับเงิน 250*90 = 22,500 บาท

            ถ้าถูกสั่งให้หยุดงานไป 30 วัน พนักงานจะได้รับเงิน 250*30 = 7,500 บาท

            หวังว่าเราจะเข้าใจเรื่องนี้ตรงกันแล้วนะครับ