เดี๋ยวนี้ผมมักจะได้ยินได้ฟังเรื่องคำถามทำนองนี้ค่อนข้างบ่อยครับ....
“เพิ่งจบปริญญาตรี
การตลาด ตอนนี้ได้เงินเดือนหมื่นห้า อีกกี่ปีถึงได้จะห้าหมื่น”
“จบวิศวะไฟฟ้า
จากม.ของรัฐไม่ดังนัก เกรดเฉลี่ย 2.3 จะได้เงินเดือนถึงแสนบาทอีกกี่ปี”
“เพิ่งจบ
เข้าทำงานที่บริษัท.....อีกกี่ปีถึงจะได้เป็นผู้จัดการ”
ซึ่งผมเชื่อว่าคนที่จะต้องเป็นผู้สัมภาษณ์ผู้สมัครงานทั้ง
Line
Manager หรือ HR เองคงจะเคยได้ยินคำถามทำนองนี้จากผู้สมัครงาน
หรือน้อง ๆ ที่เพิ่งเข้ามาทำงานใหม่
แล้วจะตอบคำถามนี้ยังไงดี?
คนที่เป็นสายฮาร์ดคอร์พูดจาขวานผ่าซากซะหน่อยก็คงจะตอบสวนไปทันที
“โอ๊ย..ฝันไปเถอะน้องพี่จบมาก่อนตั้งนานตอนนี้ยังได้สองหมื่นกว่าเอง
ถ้าอยากได้มากกว่านี้น้องไปเป็นดาราจะดีกว่ามั๊ง....”
หรือถ้าเป็นสายพิราบเสียหน่อยก็คงจะถามว่า....
“แล้วน้องคิดว่าน้องมีความสามารถอะไรที่จะแสดงให้บริษัทเห็นล่ะว่าน้องควรจะได้ห้าหมื่น..”
ต้องยอมรับนะครับว่า
ยุคนี้เป็นยุคของคนรุ่นใหม่ไฟแรง Gen Y Gen Z เป็นยุคที่ต้องการความรวดเร็วฉับไว
มั่นใจสูง วัตถุนิยม กล้าคิด กล้าเสี่ยง กล้าตัดสินใจ แถมเป็นยุคของโซเชียลมีเดีย
(Social Media) ที่ข้อมูลข่าวสารรวดเร็ว มีสื่อออนไลน์
ไลฟ์ได้ทุกที่ทุกเวลา
ดังนั้นเมื่อเพื่อนคนไหนได้ Up เงินเดือนขึ้นหรือประสบความสำเร็จอะไร
ก็จะส่งถึงกันทันทีทำให้เกิดการเปรียบเทียบกันในเชิงวัตถุนิยมได้ง่ายและรวดเร็ว เข้าทำนอง
“เงินเดือนของเราได้เท่าไหร่..ไม่สำคัญเท่ากับเพื่อนได้เท่าไหร่” ถ้าเราได้เงินเดือนน้อยกว่าเพื่อนก็จะรู้สึกเสียเซลฟ์
แน่นอนว่าทุกคนที่ทำงานต่างก็ต้องการอยากได้เงินเดือนเยอะ
ๆ อยากที่จะก้าวหน้าได้เลื่อนชั้นเลื่อนตำแหน่งในระยะเวลาที่รวดเร็วกว่าคนอื่นกันทั้งนั้นแหละ
และคนที่จะพิจารณาเลื่อนชั้นเลื่อนตำแหน่งหรือปรับเงินเดือนให้กับพนักงานก็คือผู้บริหารขององค์กรนั้น
ๆ
แล้วเขาจะเอาอะไรมาเป็นข้อพิจารณาในการปรับเลื่อนตำแหน่งหรือเงินเดือนล่ะ?
ก็หนีไม่พ้นเรื่องหลัก ๆ ก็คือ “ผลงาน” และ “ความสามารถ” จริงไหมครับ?
ผมถึงอยากให้ข้อคิดสำหรับคนรุ่นใหม่ไฟแรงที่ชอบตั้งคำถามแบบข้างต้นเอาไว้อย่างนี้
1.
มีคำพูดหนึ่งจากผู้บริหารหลายคนที่บอกกับผมว่า
“ไม่เก่งงาน ไม่รู้งานไม่เป็นไร สอนได้สำคัญว่าเด็กมีความอดทนพอที่จะเรียนรู้งานหรือเปล่า” เพราะคนในรุ่นก่อน
ๆ อยู่ในยุคคนง้องาน (เพราะงานหายาก) จึงต้องมีความอดทนและขวนขวายที่จะเรียนรู้หรือแสวงหาความรู้ในงาน
สะสมความรู้ความสามารถให้รู้ลึกรู้จริงในงาน ต้องยอมที่จะได้รับค่าจ้างเงินเดือนที่ไม่มากนักเพียงเพื่อให้ได้เรียนรู้งานให้มากที่สุดเพื่อจะได้นำงานที่เรียนรู้นั้นกลับมาเป็นประโยชน์ต่อความเจริญก้าวหน้าของตัวเองในวันข้างหน้า
หรือเรียกว่า “อดเปรี้ยวไว้กินหวาน” ซึ่งคนรุ่นใหม่คงต้องถามตัวเองด้วยว่าถ้าเราเป็นนายจ้างเราอยากจะขึ้นเงินเดือนให้กับคนแบบไหน
ระหว่างคนที่มีความรู้ความสามารถมีผลงาน หรือเราควรจะขึ้นเงินเดือนให้กับคนที่ทำงานเหมือนเดิมไม่มีการพัฒนาตัวเองคอยแต่จะเรียกร้องขอเงินเดือนขึ้นอย่างเดียว?
2.
เมื่ออดเปรี้ยวไว้กินหวานเพื่อสะสมความรู้ความสามารถในงานแล้ว
แน่นอนว่าความสามารถก็จะเพิ่มขึ้นตามระยะเวลาที่ผ่านไป
ซึ่งปัจจุบันก็เรียกกันว่า “Competency” ประกอบด้วย
ความรู้ (Knowledge) ในงานที่รับผิดชอบ, ทักษะ (Skills)
คือความชำนาญในการลงมือปฏิบัติงานได้เป็นอย่างดี และคุณลักษณะภายใน
(Attributes) ที่ดีที่จะมีส่วนสำคัญให้งานประสบความสำเร็จ เช่น
ความขยัน, ความอดทน, ความรับผิดชอบ ฯลฯ โดย Competency หรือ K
S A นี่แหละครับที่จะมีผลต่อพฤติกรรมของคนทำให้คน ๆ
นั้นทำงานประสบความสำเร็จตามที่ได้รับมอบหมายได้เป็นอย่างดี
และมีผลงานออกมาที่น่าพอใจ
3.
เมื่อมี Competency แล้วก็จะสามารถรับผิดชอบงานที่อยู่ตรงหน้าตามที่ได้รับมอบหมายให้บรรลุเป้าหมายได้เป็นอย่างดี
แล้วลองกลับมาทบทวนดูสิครับว่าเรามีผลงานอะไรที่เป็นผลงานที่คนรอบข้าง
(ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนร่วมงานหรือหัวหน้า) ยอมรับว่านี่คือผลงานของเรา
พอพูดถึงงานชิ้นนี้ทุกคนก็จะต้องยอมรับและบอกว่านี่แหละผลงาน (Portfolio) ของเรา และตอนนี้ผลงานที่น่าภูมิใจของเรามีมาก-น้อยแค่ไหนแล้ว
4.
เมื่อมีความพร้อมทั้งความสามารถ (Competency) ผลงาน (Performance) แล้วก็จะมีพื้นฐานที่แน่นในเรื่องงานและเติบโตแบบยั่งยืน
ย่อมจะเป็นดาวเด่น (Talent
หรือ Star) ในองค์กรที่ไม่ว่าจะผู้บริหารภายในก็จะเห็นแววหรือศักยภาพในตัวท่าน
หรือแม้แต่องค์กรภายนอกที่อยากจะส่งเทียบเชิญให้ไปร่วมงานด้วยกันทั้งนั้นแหละครับ
เข้าทำนองของดีใคร ๆ ก็อยากได้
ดังนั้น
แทนที่จะถามคนอื่นว่า “อีกกี่ปีฉันถึงจะได้เงินเดือนแสน” ผมว่าลองกลับมาทบทวนดูว่าเรามี
“ของ” คือ “ผลงาน” และ “ความสามารถ” เป็นที่ต้องการของหน่วยงานหรือองค์กรมาก-น้อยแค่ไหนก่อนที่จะไปคิดให้ใครเขาปรับขึ้นเงินเดือนให้จะดีไหม
เพราะทุกอย่างมันขึ้นอยู่กับตัวของเราเองไม่ใช่คนอื่นครับ
คนทุกคนมีสิทธิจะฝันที่อยากจะประสบความสำเร็จ
ได้เงินเดือนเยอะ ๆ มีความก้าวหน้ากันทั้งนั้น
แต่ถ้าเอาแต่ฝันแล้วขาดการลงมือทำด้วยความมุ่งมั่นจริงจังแล้ว
ความฝันก็จะกลายเป็น “ความเพ้อฝัน” ในที่สุดครับ
……………………………
