ผมเคยเขียนเรื่อง
"ควรเลื่อนตำแหน่งให้กับคนที่เงินเดือนตันจะดีหรือไม่?" ไปแล้วก่อนหน้านี้
ก็เชื่อว่าคงจะมีบางคน(หรือหลายคน)ยังคงคิดว่าถ้าผู้บริหารไม่ปรับเลื่อนตำแหน่งให้พนักงานที่เงินเดือนตันก็เป็นผู้บริหารที่ใจร้ายไม่เห็นคุณค่าของคนเก่าแก่ที่อยู่มานาน
ฝ่ายบุคคลที่ไปแนะนำผู้บริหารว่าไม่ควรไปเลื่อนตำแหน่งให้ก็เป็น
HR ที่ใจร้ายไม่ต่างกันแหละ
ความคิดแบบนี้เข้าใจได้ครับว่าเป็นความคิดในมุมมองของพนักงานโดยเฉพาะคนที่ทำงานมานาน
แต่ลองมองอีกมุมหนึ่งของนายจ้างหรือพนักงานรุ่นใหม่ไฟแรงดูบ้าง
ถ้าเราเป็นเจ้าของเป็นฝ่ายบริหารหรือเป็นคนรุ่นใหม่ที่จะต้องรับผิดชอบภาพรวมทั้งหมดล่ะเราจะทำยังไง?
ผมก็เลยอยากจะนำเรื่องจากประสบการณ์จริงมาแชร์และชี้ให้เห็นระหว่างความคิดในเชิงทฤษฎีที่ดูเหมือนจะดีประเภทที่ว่า
"เราก็ทำ Job Enlargement ให้เขารับผิดชอบให้มากขึ้นแล้วก็เลื่อนเขาขึ้นไปสิ
เงินเดือนเขาจะได้ไม่ตัน"
ถ้าทำตามทฤษฎีอย่างนี้แล้ว
ในชีวิตจริงท่านคิดว่าคนที่ทำงานแบบเรื่อยๆมาเรียงๆจนเงินเดือนตันจะทำงานและรับผิดชอบมากขึ้นกว่าเดิมได้จริงไหมล่ะครับ?
หรือความคิดในเชิงเห็นอกเห็นใจในมุมของความเป็นคนเก่ามีอายุงานมากเพียงด้านเดียวแล้วบอกว่า
"เลื่อนเขาขึ้นไปเถอะ
ก็เขาทำงานกับบริษัทมาตั้งนานแล้วจะให้เขาเงินเดือนตันได้ยังไง"
กับความเป็นจริง(ที่ไม่ได้อยู่ในทุ่งลาเวนเดอร์)ที่ว่า
พอไปเลื่อนตำแหน่งคนที่เงินเดือนตันแต่ขาดศักยภาพ
ขาดความสามารถที่จะรับผิดชอบในตำแหน่งที่สูงขึ้นไปได้นั้น
ก็จะกลายเป็นจุดเริ่มต้นของปัญหาอีกหลายๆด้านที่จะเข้าคิวกันมาให้แก้ไขกันแบบไม่จบไม่สิ้นยังไง
เช่น....
1. เมื่อคนที่ถูกเลื่อนขึ้นไปไม่ สามารถ Perform
ได้ในตำแหน่งนั้นๆ บริษัทจะลดตำแหน่งหรือลดเงินเดือนลงมาก็ไม่ได้
แถมปัญหายังตามมาอีกว่า แล้วจะย้ายคนๆนี้ไปที่ไหนดี
เพราะถ้าปล่อยให้ทำงานในตำแหน่งนี้ก็จะทำให้งานสะดุดมีปัญหาไปหมด
2. แม้จะถูกเลื่อนตำแหน่งให้สูงขึ้นแต่เจ้าตัวก็ยังทำงานเหมือนเดิมแบบเดิม
ที่เพิ่มเติมคือเพดานเงินเดือนที่สูงมากขึ้น ในขณะที่บริษัทต้องแบกรับ Staff
cost ที่เพิ่มสูงขึ้นไปเรื่อยๆแต่พนักงานทำงานเท่าเดิมหรือเผลอๆแย่กว่าเดิมเสียอีก
อย่างนี้เป็นธรรมไหมสำหรับบริษัท
3. คนรุ่นใหม่ที่เป็นลูกน้องก็ไม่ยอมรับ
ไม่ศรัทธา เพราะอายุงานมากขึ้นเพียงอย่างเดียวแต่ Performance เท่าเดิมหรือลดลงก็จะไม่สามารถบริหารหรือจูงใจลูกน้องที่เป็นคนรุ่นใหม่เอาไว้ได้
โดยเฉพาะลูกน้องที่มีฝีมือมีศักยภาพก็จะทะยอยกันหนี เข้าตำรา "เลื่อนตำแหน่ง 1
ครั้ง ได้หัวหน้าที่เลวเพิ่มขึ้น 1 คน
แต่เสียลูกน้องที่เก่งๆไปเกือบหมด"
เพราะไปนั่งขวางทางน้องๆที่มีความสามารถมากกว่า
4. สร้างค่านิยมผิดๆให้กับพนักงานในองค์กรว่าทำงานไม่ดีไม่เป็นไร
ขอให้ทู่ซี้อยู่ไปนานๆยาวไป..ยาวไปก็แล้วกัน เดี๋ยวบริษัทก็เลื่อนตำแหน่งให้เอง
ถ้ามีคนคิดอย่างงี้มากๆ ถามว่าบริษัทนั้นจะเป็นยังไงในอนาคต
5. ฯลฯ
ทั้งหมดที่ผมพูดมานี้ไม่ได้แปลว่าไม่เห็นใจคนเก่าที่ทำงานอยู่กับบริษัทมานานนะครับ
ผมเข้าใจดี เพราะทำงานอยู่กับเรื่องพวกนี้มากว่า 35 ปีแล้ว
แต่อยากจะให้มองด้วยใจเป็นธรรมคือ "พนักงานต้องไม่เอาเปรียบบริษัท ในขณะที่บริษัทก็ต้องไม่เอาเปรียบพนักงาน"
ด้วยเช่นเดียวกัน
การทำงานมายาวนานกับบริษัทเป็นเรื่องดี
แสดงถึงความผูกพัน ความมี Loyalty ที่ดีกับองค์กรในด้านหนึ่ง
แต่อีกด้านหนึ่งพนักงานก็ควรจะต้องพัฒนาตัวเองให้มีขีดความสามารถให้เพิ่มขึ้นเพื่อเติบโตไปพร้อมกับบริษัทเพื่อให้มีผลงารที่ดีมากขึ้นไปด้วยเช่นเดียวกัน
เพราะถ้าใครคิดว่าอยู่มานานเพียงอย่างเดียวแล้วทำทุกอย่างเหมือนเดิมมาโดยตลอดแล้วจะหวังให้เงินเดือนและตำแหน่งขึ้นไปเรื่อยๆแต่ไม่พัฒนาตัวเอง
ความสามารถยังคงเท่าเดิมหรือแย่ลง ผลงานที่เป็นรูปธรรมก็ไม่มี ผมว่ามันก็คงผิดตรรกะความเป็นจริงแล้วล่ะครับ
เพราะ
"มีแต่คนเสียสติเท่านั้นที่ทำทุกอย่างเหมือนเดิม
แต่หวังจะให้ผลลัพธ์มันดีขึ้น" (ไอน์สไตน์กล่าวไว้) นี่จึงเป็นเหตุผลจากประสบการณ์ของผมว่าเหตุใดจึงไม่ควรเลื่อนตำแหน่งให้กับคนที่อยู่มานานจนเงินเดือนตัน
แต่แม้ไม่เลื่อนตำแหน่งให้และจำเป็นจะต้อง Freeze
เงินเดือนเอาไว้เท่าเดิม (ที่ Max) เราก็ยังมีวิธีดูแลเยียวยาพนักงานที่อยู่มานานจนเงินเดือนตัน(ที่ยังมีทัศนคติที่ดีกับบริษัท)ได้อีกหลายวิธีโดยไม่ต้องไปขยายเพดาน
Max ขึ้นไปหรือไม่จำเป็นต้องเลื่อนตำแหน่งให้สูงขึ้นก็ได้
ถ้าจะถามว่าทำยังไงก็ขอให้ไปเปิดดูในหนังสือ "การประเมินค่างานและการทำโครงสร้างเงินเดือน(ภาคปฏิบัติ)"
ที่ผมแจกให้ไปดาวน์โหลดฟรีอยู่ในบล็อกของผมในบทการบริหารโครงสร้างเงินเดือนเอาก็แล้วกันนะครับ
ส่วนพวกที่อยู่มานาน แล้วมีแต่ทัศนคติที่แย่ๆคอยแพร่ข่าวลือร้ายๆหรือคอยแต่จะเป็นหัวแถวเรียกร้องโน่นนี่จากบริษัท
แต่ตัวเองไม่เคยคิดจะทำอะไรให้ดีขึ้น
อย่างนี้ก็คงอยู่ที่ฝ่ายบริหารนะครับว่าควรจะให้ไปต่อ..หรือพอแค่นี้
จะให้เจ็บแต่จบ หรือ ยืดเยื้อแบบเรื้อรัง
เลือกได้เลยครับ.
..........................................
