มีคำถามว่า
"บริษัทสามารถแจ้งเลิกจ้างพนักงานด้วยวาจาได้หรือไม่
หรือต้องแจ้งเป็นหนังสือเท่านั้นถึงจะมีผล ?"
ก็เลยขอเอาคำตอบนี้มาเล่าสู่กันฟังอย่างนี้ครับ
มาตรา 17 ของกฎหมายแรงงานบอกไว้ว่า “....ในกรณีที่สัญญาจ้างไม่มีกำหนดระยะเวลา
นายจ้างหรือลูกจ้างอาจบอกเลิกสัญญาจ้างโดยบอกกล่าวล่วงหน้าเป็นหนังสือให้อีกฝ่ายหนึ่งทราบ
ในเมื่อถึงหรือก่อนจะถึงกำหนดจ่ายค่าจ้างคราวหนึ่งคราวใด
เพื่อให้เป็นผลเลิกสัญญากันเมื่อถึงกำหนดจ่ายค่าจ้างคราวถัดไปข้างหน้าก็ได้
แต่ไม่จำเป็นต้องบอกกล่าวล่วงหน้าเกินสามเดือน....”
ถ้าอ่านตามนี้จะเห็นว่าถ้านายจ้างต้องการจะเลิกจ้างก็ต้องแจ้งเป็นหนังสือให้ลูกจ้างทราบ
แต่มีคำพิพากษาศาลฎีกาที่
ฎ.6701/2549 บอกไว้ว่า
“....ในการบอกเลิกสัญญาจ้างที่ไม่มีกำหนดเวลาจ้างไว้นั้นมีบัญญัติเป็นหลักทั่วไปไว้ในประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์
บรรพ 3 ลักษณะ 6 มาตรา 582 (ปพพ.582 “….“ถ้าคู่สัญญาไม่ได้กำหนดไว้ในสัญญาว่า
จะจ้างกันนานเท่าไร ท่านว่าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งจะเลิกสัญญาด้วยการบอกกล่าวล่วงหน้า
ในเมื่อถึง หรือก่อนจะถึงกำหนดจ่ายสินจ้างคราวใดคราวหนึ่ง
เพื่อให้เป็นผลเลิกสัญญากันเมื่อถึงกำหนดจ่ายสินจ้างคราวถัดไปข้างหน้าก็อาจทำได้
แต่ไม่จำต้องบอกกล่าวล่วงหน้ากว่าสามเดือน”)
มิได้กำหนดเอาไว้ว่าการบอกเลิกจ้างจะต้องทำเป็นหนังสือ
ดังนั้นการบอกเลิกจ้างจึงอาจจะทำเป็นหนังสือหรือด้วยวาจาก็ได้
ส่วนที่บัญญัติไว้ในมาตรา
17 วรรคสอง แห่งพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงานฯ
ว่าในกรณีสัญญาจ้างที่ไม่มีกำหนดระยะเวลา
นายจ้างหรือลูกจ้างอาจบอกเลิกสัญญาจ้างโดยบอกกล่าวเป็นหนังสือให้อีกฝ่ายนั้นทราบ
ก็มิได้ห้ามเด็ดขาด
มิให้นายจ้างหรือลูกจ้างบอกเลิกสัญญาจ้างด้วยวาจา
เพียงแต่ให้อีกฝ่ายหนึ่งทราบในเมื่อถึง
หรือก่อนจะถึงกำหนดจ่ายค่าจ้างคราวหนึ่ง
เพื่อให้เป็นผลการเลิกสัญญาเมื่อถึงกำหนดจ่ายค่าจ้างคราวถัดไปข้างหน้าเท่านั้นโดยอาจจะบอกกล่าวเป็นหนังสือหรือด้วยวาจาก็ได้
หากบังคับให้ต้องบอกกล่าวเป็นหนังสือเท่านั้น
อาจมีผลร้ายต่อการทำงานของลูกจ้างกับนายจ้างอื่นใดในอนาคตได้”
จึงเป็นข้อสรุปว่านายจ้างอาจจะแจ้งเลิกจ้างด้วยวาจาหรือเป็นลายลักษณ์อักษรก็ได้!
แต่ถ้าจะถามว่าจะเลิกจ้างด้วยวาจาได้หรือไม่
ก็ตอบได้ว่าแจ้งเลิกจ้างเป็นลายลักษณ์อักษรให้ชัดเจนเลยจะดีกว่าครับ
จะได้มีหลักฐานและแสดงถึงความเป็นมืออาชีพของ
HR และฝ่ายบริหาร
ทั้งยังลดความวุ่นวายขายปลาช่อนที่จะตามมาในภายหลังครับ
