“เพื่อนฝากผมมาให้ถามอาจารย์ว่าเขาถูกหัวหน้าปฏิบัติไม่ดีกับเขามาก
ๆ ถ้าเขาจะลาออกโดยไม่ยื่นใบลาออก คือวันพรุ่งนี้เขาจะไม่ไปทำงานที่บริษัทนั้นอีกต่อไปได้ไหมครับ”
เรื่องที่ผมคิดว่าคนที่เป็นหัวหน้าหรือ
HR จะพบเจออยู่ในปัจจุบันก็คือการที่พนักงานลาออกไปโดยไม่ยื่นใบลาออกแต่จะใช้วิธีหายไปเฉย
ๆ ไม่บอกกล่าวอะไร โดยเฉพาะพนักงานที่เพิ่งเข้ามาใหม่บางคนเมื่อทำงานไปแล้วไม่ชอบงานที่ทำก็หายจ้อยไปเฉย
ๆ โดยไม่เขียนใบลาออกซะงั้น ทั้ง ๆ ที่ทุกบริษัทจะมีกฎระเบียบเรื่องการลาออกคล้าย
ๆ กันคือหากพนักงานที่อยากจะลาออกก็ต้องยื่นใบลาออกล่วงหน้า 30 วัน
Back to the basic เราลองกลับมาดูเรื่องของการลาออกในกฎหมายแรงงานกันก่อนดีไหมครับ
?
ผมขอยกบางส่วนของมาตรา 17
เฉพาะในส่วนของการลาออกมาดังนี้ครับ
“มาตรา ๑๗
สัญญาจ้างย่อมสิ้นสุดลงเมื่อครบกำหนดระยะเวลาในสัญญาจ้างโดยมิต้องบอกกล่าวล่วงหน้า
ในกรณีที่สัญญาจ้างไม่มีกำหนดระยะเวลา นายจ้างหรือลูกจ้างอาจบอกเลิกสัญญาจ้างโดยบอกกล่าวล่วงหน้าเป็นหนังสือให้อีกฝ่ายหนึ่งทราบ
ในเมื่อถึงหรือก่อนจะถึงกำหนดจ่ายค่าจ้างคราวหนึ่งคราวใด
เพื่อให้เป็นผลเลิกสัญญากันเมื่อถึงกำหนดจ่ายค่าจ้างคราวถัดไปข้างหน้าก็ได้
แต่ไม่จำเป็นต้องบอกกล่าวล่วงหน้าเกินสามเดือน....”
จากมาตรา 17 ข้างต้นอธิบายภาษาชาวบ้านก็คือ
1.
สัญญาจ้างไม่มีกำหนดระยะเวลาก็หมายถึงสัญญาจ้างพนักงานประจำนั่นแหละครับ
2.
ถ้าพนักงานจะลาออกก็ควรจะต้องทำเป็นหนังสือแจ้งให้บริษัททราบล่วงหน้าแต่ไม่ต้องแจ้งล่วงหน้าเกิน
3 เดือน
ซึ่งปกติทั่วไปบริษัทต่าง ๆ
มักจะระเบียบเรื่องการลาออกคือให้พนักงานยื่นใบลาออกล่วงหน้า 30 วันหรือ 1 เดือนซึ่งก็ถือว่ายังอยู่ในระยะเวลาตามมาตรา
17 ครับ
เอาล่ะครับ..เมื่อทราบหลักของกฎหมายแรงงานแล้วเราก็เอาหลักกฎหมายเข้ามาจับกับการปฏิบัติใน
เรื่องนี้ได้แล้ว
นั่นคือถ้าพนักงานที่อยากจะลาออกเล่นหายไปเฉย
ๆ แล้วไม่ยื่นใบลาออกโดยแจ้งให้บริษัททราบล่วงหน้าก็ถือว่าไม่ปฏิบัติตามมาตรา 17 เพราะอยู่ดี ๆ
ก็ไม่มาทำงานแม้บางคนจะบอกว่า “ก็บอกหัวหน้าแล้วนี่ว่าจะลาออกก็น่าจะพอแล้ว”
แต่พูดแล้วไม่มีเอกสารหลักฐานอะไรมายืนยันกับบริษัทว่าต้องการจะลาออกนี่ครับ
ผมสมมุติว่าวันนี้พนักงานบอกหัวหน้าว่าจะลาออกแต่พอวันรุ่งขึ้นกลับมาบอกหัวหน้าว่าเปลี่ยนใจไม่ลาออกแล้ว
อย่างนี้บริษัทจะไปบอกว่าไม่ให้เข้าทำงานอีกต่อไปเพราะถือว่าบอกลาออกแล้วตั้งแต่เมื่อวาน
ถ้าบริษัททำอย่างนี้ก็จะกลายเป็นการเลิกจ้างไม่ใช่การลาออกนะครับเพราะบริษัทไม่มีหลักฐานอะไรไปแสดงให้ศาลแรงงานเห็นนี่ครับว่าพนักงานประสงค์จะลาออก
ดังนั้นถ้าพนักงานจะลาออกแล้วไม่ยื่นใบลาออกแต่เล่นหายไปเฉย
ๆ นี่บริษัทก็อาจจะถือว่าเป็นการละทิ้งหน้าที่เป็นเวลาสามวันทำงานติดต่อกันไม่ว่าจะมีวันหยุดคั่นหรือไม่ก็ตามโดยไม่มีเหตุอันสมควร
ตามมาตรา 119 ของกฎหมายแรงงาน
ทางบริษัทก็จะทำหนังสือเลิกจ้างพนักงานรายนี้ด้วยสาเหตุดังกล่าวได้
บริษัทก็สามารถเลิกจ้างพนักงานรายนี้ได้เนื่องจากทำความผิด
ซึ่งถือว่าเป็นความผิดกรณีร้ายแรง และที่สำคัญคือการเลิกจ้างในความผิดนี้บริษัทไม่ต้องจ่ายค่าชดเชยและค่าบอกกล่าวล่วงหน้าใด
ๆ ทั้งสิ้น
แถมพนักงานยังเสียประวัติอีกต่างหากเพราะถ้าจะไปสมัครงานที่บริษัทแห่งใหม่เขาก็มักจะมีคำถามตรงข้างท้ายใบสมัครงานว่าพ้นสภาพจากที่บริษัทเดิมเพราะสาเหตุใด
ก็ต้องตอบไปตามตรงว่า “ถูกเลิกจ้าง” ไม่ใช่การลาออกตามปกติ
ดังนั้นเมื่อจะลาออกจากที่ไหนก็ยื่นใบลาออกเป็นลายลักษณ์อักษรระบุวันที่มีผลจะลาออกและเซ็นชื่อในใบลาออกให้ทางบริษัทเขารับทราบ
ทำตามระเบียบที่เขามีไว้เพื่อแสดงถึงความเป็น “มืออาชีพ” และมีความรับผิดชอบจะดีกว่าถึงแม้ว่าหัวหน้าจะมีพฤติกรรมที่ไม่ดีกับเรายังไงก็ตาม
ทำให้ถูกต้องเพื่อไม่ให้เกิดปัญหากับตัวเราเองในภายหลังจะดีกว่านะครับ
จึงสรุปตรงนี้ได้ว่า “การลาออกโดยไม่ยื่นใบลาออกแล้วหายไปเฉย ๆ
อาจเป็นสาเหตุให้ถูกบริษัทเลิกจ้างได้เพราะขาดงานสามวันทำงานติดต่อกันขึ้นไปโดยไม่มีเหตุผลอันสมควร”
ครับ
คราวนี้ท่านที่คิดจะลาออกคงจะทราบแล้วนะครับว่าอะไรควรทำ
อะไรไม่ควรทำถึงแม้ว่าหัวหน้าจะมีพฤติกรรมไม่ดีกับเรายังไงผมก็เห็นว่าลาออกให้ถูกต้องด้วยการยื่นใบลาออกจะดีกว่านะครับ
………………………………
