ก่อนหน้านี้ผมพูดเรื่องของ 9 มายาคติเกี่ยวกับการลาป่วยไปแล้ว ในอีพีนี้ก็จะมาพูดถึงเกร็ดความรู้เกี่ยวกับการลากิจต่อไปเลยนะครับ
1.
บริษัทต้องจัดให้พนักงานมีสิทธิลากิจเพื่อธุระอันจำเป็นได้ปีละไม่น้อยกว่าปีละ
3 วัน ถ้าบริษัทไหนจะให้สิทธิลากิจพนักงานมากกว่านี้ก็ได้ไม่ว่ากัน
2.
บริษัทมีสิทธิจะกำหนดเงื่อนไขและรายละเอียดของการลากิจให้ชัดเจนในข้อบังคับการทำงานได้
เช่น
2.1
การใช้สิทธิลากิจต้องเป็นกิจธุระที่จำเป็นต้องไปทำด้วยตัวเองไม่สามารถมอบหมายให้ใครไปทำแทนได้
เช่น ลากิจเพื่อไปแต่งงาน, ลากิจเพื่อไปโอนที่ดิน, ลากิจเพื่อไปรับปริญญา,
ลากิจเพื่อไปบวชทดแทนคุณบิดามารดา, ลากิจเพื่อไปจัดการงานศพบุพการี ฯลฯ
2.2
ห้ามใช้สิทธิลากิจนอกเหนือจากข้อ 2.1 เช่น
ลากิจเพื่อไปเที่ยว
2.3
พนักงานต้องขออนุมัติลากิจล่วงหน้าอย่างน้อย
3 วัน เพราะการลากิจสามารถวางแผนล่วงหน้าได้
ไม่ใช่ว่าวันนี้หายไปไม่บอกไม่กล่าว พอวันรุ่งขึ้นก็มายื่นใบลากิจ
อย่างนี้หัวหน้าก็มีสิทธิไม่อนุมัติได้เพราะไม่ทำตามระเบียบเรื่องการลากิจ
เว้นแต่ในข้อเท็จจริงคือเมื่อวานบิดามารดาป่วยกระทันหันต้องนำส่งโรงพยาบาลก็เลยต้องดูแลการนำส่งโรงพยาบาลเพราะเป็นเหตุฉุกเฉิน
เป็นต้น
2.4
บริษัทจะจ่ายค่าจ้างสำหรับวันที่พนักงานได้รับอนุมัติให้ลากิจ
แต่ถ้าหากพนักงานไม่ได้รับการอนุมัติแล้วไม่มาทำงานบริษัทจะถือเป็นการละทิ้งหน้าที่โดยไม่มีเหตุผลอันสมควรจะถือเป็นความผิดทางวินัยและจะถูกตักเตือนเป็นลายลักษณ์อักษรโดยบริษัทจะไม่จ่ายค่าจ้างในวันที่ขาดงานนั้น
(No
work no pay)
3.
หากพนักงานใช้สิทธิลากิจจนหมดแล้ว แต่มีความจำเป็นต้องลากิจบริษัทจะพิจารณาเป็นกรณี
ๆ ไปตามความจำเป็นและอาจถือเป็นการลาโดยไม่ได้รับค่าจ้าง (Leave without pay) โดยต้องปฏิบัติตามข้อ 2
4.
คนที่เป็นหัวหน้าจะต้องปฏิบัติตามระเบียบการลากิจด้วย
ไม่ใช่พอลูกน้องยื่นใบลากิจ+พักร้อนเพื่อไปเที่ยว หัวหน้าก็รู้อยู่แก่ใจ
แต่อนุมัติให้ลูกน้องลากิจเพื่อไปเที่ยว อย่างนี้ก็จะทำให้เกิด Me too สำหรับลูกน้องคนอื่นและเป็นปัญหาในการบังคับบัญชาต่อไป
เมื่อมีระเบียบการลากิจและมีการปฏิบัติตามเงื่อนไขการลากิจตามที่ผมฝอยมานี้แล้วก็เชื่อว่าปัญหาดราม่าเกี่ยวกับการลากิจก็น่าจะลดลงแล้วนะครับ
